یا امام حسین علیه السلام
حسین بیشتر از آب تشنه لبیک بود اما افسوس بجای افکارش زخمهای تنش را نشانمان دادن و بزرگترین درد او را بی آبی معرفی کردند
آب را گل نكنيد . . . شايد از دور علمدار حسين ، مشك طفلان بر دوش ، زخم و خون بر اندام ، مي رسد تا كه از اين آب روان ، پر كند مشك تهي ، ببرد جرعه آبي برساند به حرم ، تا علي اصغر بي شير رباب ، نفسش تازه شود و بخوابد آرام .. .
آب را گل نكنيد . . . كه عزيزان حسين ، همگي خيره به راهند كه ساقي آيد ، و به انگشت كرم، گره كور عطش بگشايد . . .
آب را گل نكنيد . . . كه در اين نزديكي،عابدي تشنه لب و بيمار است، در تب و گريه اسير . . .
آب را گل نكنيد . . . كه بود مهريه مادرشان ، نه همين آب كه هر جاي دگر، رود و نهري جاريست ، مهر زهراي بتول است ، از اين است كه من ميگويم،آب را گل نكنيد ، آب را گل نكنيد . . .
صلي الله عليك يا مظلوم يا اباعبدالله الحسين (ع)
نوشته شده در تاريخ جمعه 24 مرداد 1393برچسب:آب را گل نكنيد , یا امام حسین علیه السلام , محرم , شعر, توسط سجاد شکری